معنی فارسی ejection
B1 /iˈdʒɛkʃən/پرتاب، عمل یا نتیجه جدا کردن یا بیرون آوردن چیزی از یک مکان.
The act of being thrown out or expelled.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of ejecting.
معنی(noun):
That which is ejected.
example
معنی(example):
پرتاب از فضاپیما در حین شکست ضروری بود.
مثال:
Ejection from the spacecraft was necessary during the failure.
معنی(example):
پرتاب کارتریج سریع و مؤثر بود.
مثال:
The ejection of the cartridge was quick and efficient.
معنی فارسی کلمه ejection
:
پرتاب، عمل یا نتیجه جدا کردن یا بیرون آوردن چیزی از یک مکان.
