معنی فارسی elegiac
B2 /ˌɛləˈdʒaɪæk/مرثیه‌وار، به معنای اشاره به اندوه و سوگواری از دست دادن یا گذشته.
Having a mournful quality, often related to loss or lament.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A poem composed in the couplet style of classical elegies: a line of dactylic hexameter followed by a line of dactylic pentameter.
adjective
معنی(adjective):
Of or relating to an elegy.
مثال:
the elegiac distich or couplet, consisting of a dactylic hexameter and pentameter
معنی(adjective):
Expressing sorrow or mourning.
example
معنی(example):
شعر لحنی غم انگیز داشت و بر عشق از دست رفته می‌گریست.
مثال:
The poem had an elegiac tone, mourning lost love.
معنی(example):
سخنرانی او لحنی مرثیه‌وار داشت و با اندوه به گذشته اشاره می‌کرد.
مثال:
Her speech was elegiac, reflecting on the past with sadness.
معنی فارسی کلمه elegiac
:
مرثیه‌وار، به معنای اشاره به اندوه و سوگواری از دست دادن یا گذشته.
