معنی فارسی elf
B1 /ɛlf/الف موجودی خیالی است که معمولاً در داستان‌های فانتزی به‌عنوان موجودی زیبا و جادویی توصیف می‌شود.
A mythological creature often depicted as a small, human-like being with magical abilities.
- noun
- verb
A luminous spirit presiding over nature and fertility and dwelling in the world of Álfheim (Elfland). Compare angel, nymph, fairy.
Any from a race of mythical, supernatural beings resembling but seen as distinct from human beings. They are usually delicate-featured and skilled in magic or spellcrafting; sometimes depicted as clashing with dwarves, especially in modern fantasy literature.
Any of the magical, typically forest-guarding races bearing some similarities to the Norse álfar (through Tolkien's Eldar).
A very diminutive person; a dwarf.
The bluefish (Pomatomus saltatrix).
To twist into elflocks (of hair); to mat.
در داستان، الف به قهرمان کمک کرد تا گنج را پیدا کند.
In the story, the elf helped the hero find the treasure.
الف قدرت‌های جادویی داشت و می‌توانست با حیوانات صحبت کند.
The elf had magical powers and could speak to animals.
معنی فارسی کلمه elf
:
الف موجودی خیالی است که معمولاً در داستان‌های فانتزی به‌عنوان موجودی زیبا و جادویی توصیف می‌شود.
