معنی فارسی emanation
B2 /ˌɛməˈneɪʃən/بیرون آمدن یا پراکنده شدن، به ویژه در مورد صدا یا نور.
The act of emanating; an emission.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of flowing or proceeding (of something, quality, or feeling) from a source or origin.
معنی(noun):
That which issues, flows, or proceeds from any object as a source; efflux; an effluence.
مثال:
Perfume is an emanation from a flower.
معنی(noun):
The element radon.
معنی(noun):
The generation of the Son and the procession of the Holy Spirit, as distinct from the origination of created beings.
example
معنی(example):
انتشار صدا از بلندگوها اتاق را پر کرد.
مثال:
The emanation of sound from the speakers filled the room.
معنی(example):
انتشار گرما از بخاری دلپذیر بود.
مثال:
The emanation of warmth from the heater was comforting.
معنی فارسی کلمه emanation
:
بیرون آمدن یا پراکنده شدن، به ویژه در مورد صدا یا نور.
