معنی فارسی enchanter
B2 /ənˈtʃæntɚ/جادوگر، کسی که با استفاده از جادو و جادوگری دیگران را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
A person who uses magic to cast spells or enchant others.
- noun
noun
معنی(noun):
One who enchants or delights.
معنی(noun):
A spellcaster, conjurer, wizard, sorcerer or soothsayer who specializes in enchantments.
example
معنی(example):
جادوگر یک طلسم برای مسحور کردن تماشاگران انجام داد.
مثال:
The enchanter cast a spell to mesmerize the audience.
معنی(example):
در داستان، جادوگر شخصیتی حکیم و قدرتمند بود.
مثال:
In the story, the enchanter was a wise and powerful figure.
معنی فارسی کلمه enchanter
:
جادوگر، کسی که با استفاده از جادو و جادوگری دیگران را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
