معنی فارسی eon
B2 /ˈiː.ɒn/هزاران میلیون سال از زمان زمین‌شناسی که به طور عمومی به دوره‌های تاریخی زمین اشاره دارد.
A long period of time, typically used in the context of geology, representing a billion years.
- noun
noun
معنی(noun):
Eternity.
معنی(noun):
A period of 1,000,000,000 years.
معنی(noun):
The longest time period used in geology.
معنی(noun):
A long period of time.
مثال:
It's been eons since we last saw each other.
معنی(noun):
(usually spelled aeon or æon) A spirit being emanating from the Godhead.
example
معنی(example):
یک ایون در اصطلاح زمین‌شناسی می‌تواند میلیاردها سال به طول بینجامد.
مثال:
An eon can last for billions of years in geological terms.
معنی(example):
آخرین ایون شاهد تحولات اساسی در حیات بر روی زمین بود.
مثال:
The last eon saw significant developments in life on Earth.
معنی فارسی کلمه eon
:
هزاران میلیون سال از زمان زمین‌شناسی که به طور عمومی به دوره‌های تاریخی زمین اشاره دارد.
