معنی فارسی epithet
B2 /ˈɛ.pɪ.θɛt/لقب یا صفتی که به یک شخص یا چیز داده می‌شود تا ویژگی‌ها یا خصوصیات خاص آن را بیان کند.
A descriptive term or phrase expressing a quality or attribute characteristic of the person or thing mentioned.
- noun
- verb
A term used to characterize a person or thing.
A term used as a descriptive substitute for the name or title of a person.
One of many formulaic words or phrases used in the Iliad and Odyssey to characterize a person, a group of people, or a thing.
An abusive or contemptuous word or phrase.
A word in the scientific name of a taxon following the name of the genus or species. This applies only to formal names of plants, fungi and bacteria. In formal names of animals the corresponding term is the specific name.
To term; to refer to as.
He was epitheted "the king of fools".
یک لقب اغلب برای توصیف یک شخص یا چیز استفاده می‌شود.
An epithet is often used to characterize a person or thing.
شاعر از یک لقب برای تقویت تصویرسازی در کارش استفاده کرد.
The poet used an epithet to enhance the imagery in his work.
معنی فارسی کلمه epithet
:
لقب یا صفتی که به یک شخص یا چیز داده می‌شود تا ویژگی‌ها یا خصوصیات خاص آن را بیان کند.
