معنی فارسی excipient
B2اکسیپانت، ماده‌ای است که در ترکیب داروها برای بهبود خواص فیزیکی یا شیمیایی آنها به کار می‌رود.
An inactive substance used as a carrier for the active ingredients of a medication.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
An ingredient that is intentionally added to a drug for purposes other than the therapeutic or diagnostic effect at the intended dosage.
معنی(noun):
An exceptor.
adjective
معنی(adjective):
Taking an exception.
example
معنی(example):
قرص حاوی یک اکسیپانت است که به جذب کمک می‌کند.
مثال:
The tablet contains an excipient that helps with absorption.
معنی(example):
اکسیپانت معمولاً در فرمولاسیون داروها استفاده می‌شود.
مثال:
Excipient is often used in the formulation of medications.
معنی فارسی کلمه excipient
:
اکسیپانت، ماده‌ای است که در ترکیب داروها برای بهبود خواص فیزیکی یا شیمیایی آنها به کار می‌رود.
