معنی فارسی excommunication
C2 /ɛkskəmjuːnɪˈkeɪʃən/عمل اخراج یک شخص از یک جامعه مذهبی به دلیل عدم رعایت اصول و قواعد آن.
The act of officially expelling someone from a religious community as a punishment.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of excommunicating, disfellowshipping or ejecting; especially an ecclesiastical censure whereby the person against whom it is pronounced is, for the time, cast out of the communication of the church; exclusion from fellowship in things spiritual.
example
معنی(example):
اخراج یک مجازات جدی در آن کلیسا بود.
مثال:
Excommunication was a serious punishment in that church.
معنی(example):
او به دلیل نظرات جنجالی‌اش با اخراج مواجه شد.
مثال:
He faced excommunication for his controversial views.
معنی فارسی کلمه excommunication
:
عمل اخراج یک شخص از یک جامعه مذهبی به دلیل عدم رعایت اصول و قواعد آن.
