معنی فارسی existence

B2 /ɛɡ.ˈzɪs.təns/

وجود، حالتی که در آن چیزی واقعی است و مورد شناسایی قرار می‌گیرد.

The state or fact of living or having objective reality.

noun

معنی(noun):

The state of being, existing, or occurring; beinghood.

مثال:

In order to destroy evil, we must first acknowledge its existence.

معنی(noun):

Empirical reality; the substance of the physical universe. (Dictionary of Philosophy; 1968)

example

معنی(example):

فیلسوفان اغلب درباره معنی وجود بحث می‌کنند.

مثال:

Philosophers often debate the meaning of existence.

معنی(example):

وجود تمدن‌های باستانی باستان‌شناسان را مجذوب می‌کند.

مثال:

The existence of ancient civilizations fascinates archaeologists.

معنی فارسی کلمه existence

وجود، حالتی که در آن چیزی واقعی است و مورد شناسایی قرار می‌گیرد.