معنی فارسی expectorate
B1 /ɪkˈspɛktəɹeɪt/خلط را با زور از گلوی خود بیرون آوردن.
To expel mucus or phlegm from the throat or lungs by coughing or spitting.
- verb
verb
معنی(verb):
To cough up fluid from the lungs.
معنی(verb):
To spit.
example
معنی(example):
او مجبور بود برای تسکین گلویش خلطی را بیرون بیاورد.
مثال:
He had to expectorate to relieve his throat.
معنی(example):
بیماران معمولاً در هنگام سرفه به بیرون آوردن خلط توصیه میشوند.
مثال:
Patients are often advised to expectorate when they have a cough.
معنی فارسی کلمه expectorate
:
خلط را با زور از گلوی خود بیرون آوردن.
