معنی فارسی expiated
B1به معنی جبران یا اصلاح کردن اشتباهات از طریق عمل مثبت.
Past tense of expiate, meaning to make amends or atone.
- verb
verb
معنی(verb):
To atone or make reparation for.
معنی(verb):
To make amends or pay the penalty for.
معنی(verb):
To relieve or cleanse of guilt.
معنی(verb):
To purify with sacred rites.
معنی(verb):
To wind up, bring to an end.
example
معنی(example):
او با اعمال مهربانی، گناهش را جبران کرد.
مثال:
He expiated his guilt through acts of kindness.
معنی(example):
او موفق به جبران اشتباهات گذشته‌اش شده بود.
مثال:
She had expiated her past mistakes successfully.
معنی فارسی کلمه expiated
:
به معنی جبران یا اصلاح کردن اشتباهات از طریق عمل مثبت.
