معنی فارسی face time
B1زمانی که در آن شخصی به‌صورت حضوری با شخص دیگری ملاقات می‌کند.
Time spent in face-to-face meetings with others.
- noun
noun
معنی(noun):
Time spent in visual communication with another party (as opposed to communication over the phone, via e-mail, instant messaging, etc.).
معنی(noun):
Time spent visibly at one's workplace to satisfy expectations about one's working hours, even if this is unneeded or unproductive.
example
معنی(example):
ما باید مقداری زمان حضوری داشته باشیم تا درباره پروژه‌مان بحث کنیم.
مثال:
We need to have some face time to discuss our project.
معنی(example):
مهم است که به‌طور منظم با مشتریان زمان حضوری داشته باشیم.
مثال:
It's important to have face time with clients regularly.
معنی فارسی کلمه face time
:
زمانی که در آن شخصی به‌صورت حضوری با شخص دیگری ملاقات می‌کند.
