معنی فارسی fairing
B1 /ˈfɛɹɪŋ/بدنهٔ هوازی، نوار یا پوشش aerodynamic که در وسایل نقلیه برای بهبود عملکرد و کاهش کشش استفاده می‌شود.
A structure that is designed to smooth airflow around an object, typically used in vehicles to enhance performance.
- verb
- noun
To smoothen or even a surface (especially a connection or junction on a surface).
To bring into perfect alignment (especially about rivet holes when connecting structural members).
To construct or design a structure whose primary function is to produce a smooth outline or reduce air drag or water resistance.
To make fair or beautiful.
A structure on various parts of a vehicle, for example an aircraft, automobile, or motorcycle, that produces a smooth exterior and reduces drag
A present; originally, one given or purchased at a fair.
Something edible; fare.
کاهش مقاومت هوا در خودرو به کمک بدنهٔ هوازی انجام می‌شود.
The fairing helps reduce wind resistance in the car.
مهندسان یک بدنهٔ جدید برای هواپیما طراحی کردند.
Engineers designed a new fairing for the aircraft.
معنی فارسی کلمه fairing
:
بدنهٔ هوازی، نوار یا پوشش aerodynamic که در وسایل نقلیه برای بهبود عملکرد و کاهش کشش استفاده می‌شود.
