معنی فارسی fakir
B1 /fɑˈkiɹ/شخصی که به زندگی بدون مال و اموال ترجیح می‌دهد و معمولاً در مذاهب شرقی به عنوان یک عارف شناخته می‌شود.
A mystic or holy person, especially in certain Eastern religions.
- noun
A faqir, owning no personal property and usually living solely off alms.
(Hindu) An ascetic mendicant, especially one who performs feats of endurance or apparent magic.
Someone who takes advantage of the gullible through fakery, especially of a spiritual or religious nature.
فقیر جمعیت را با ترفندهایش شگفت‌زده کرد.
The fakir amazed the crowd with his tricks.
در برخی فرهنگ‌ها، فقیر به عنوان یک عارف شناخته می‌شود که اعتقاد بر این است که معجزه انجام می‌دهد.
In some cultures, a fakir is a mystic who is believed to perform miracles.
معنی فارسی کلمه fakir
:
شخصی که به زندگی بدون مال و اموال ترجیح می‌دهد و معمولاً در مذاهب شرقی به عنوان یک عارف شناخته می‌شود.
