معنی فارسی falsehood
B1 /ˈfɒlsˌhʊd/دروغ، سخنی نادرست یا غیرواقعی که با هدف فریب دادن یا گمراهی بیان می‌شود.
A statement that is not true; an act of lying.
- noun
noun
معنی(noun):
The property of being false.
معنی(noun):
A false statement, especially an intentional one; a lie.
مثال:
Don't tell falsehoods.
معنی(noun):
Mendacity, deceitfulness; the trait of a person who is mendacious and deceitful.
example
معنی(example):
گفتن یک دروغ می‌تواند به روابط آسیب بزند و اعتماد را از بین ببرد.
مثال:
Telling a falsehood can hurt relationships and erode trust.
معنی(example):
او به خاطر دروغ‌هایش در طول تحقیق مجازات شد.
مثال:
He was punished for his falsehoods throughout the investigation.
معنی فارسی کلمه falsehood
:
دروغ، سخنی نادرست یا غیرواقعی که با هدف فریب دادن یا گمراهی بیان می‌شود.
