معنی فارسی fang
A2 /fæŋ/دندان تیز و برنده، معمولاً برای گرفتن یا خوردن طعمه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
A long, sharp tooth, especially in a carnivorous animal.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A long, pointed canine tooth used for biting and tearing flesh
معنی(noun):
(in snakes) a long pointed tooth for injecting venom
verb
معنی(verb):
To strike or attack with the fangs.
معنی(verb):
To enable to catch or tear; to furnish with fangs.
example
معنی(example):
زومبی دندان‌های تیز خود را در حالی که لبخند می‌زد، نشان داد.
مثال:
The vampire revealed his sharp fang as he smiled.
معنی(example):
برخی از حیوانات برای شکار غذا از دندان‌های تیز خود استفاده می‌کنند.
مثال:
Some animals use their fang to hunt for food.
معنی فارسی کلمه fang
:
دندان تیز و برنده، معمولاً برای گرفتن یا خوردن طعمه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
