معنی فارسی feint
B1 /feɪ̯nt/فینت، حرکتی نادرست است که با هدف منحرف کردن توجه حریف یا شخص دیگر انجام می‌شود.
A deceptive or pretended blow, thrust, or other movement, especially in sports.
- noun
- verb
- adjective
A movement made to confuse the opponent; a dummy.
That which is feigned; an assumed or false appearance; a pretense or stratagem.
(war) An offensive movement resembling an attack in all but its continuance
To make a feint, or mock attack.
Feigned; counterfeit.
(war) (of an attack) directed toward a different part from the intended strike
در بوکس، یک فینت می‌تواند به گیج کردن حریف کمک کند.
In boxing, a feint can help confuse your opponent.
او یک فینت به سمت چپ انجام داد قبل از اینکه به سمت راست برود.
He made a feint to the left before going right.
معنی فارسی کلمه feint
:
فینت، حرکتی نادرست است که با هدف منحرف کردن توجه حریف یا شخص دیگر انجام می‌شود.
