معنی فارسی fen
B2 /fɛn/فن، نوعی ناحیه مرطوب که معمولاً آب در آن جمع می‌شود و گیاهان خاصی در آن رشد می‌کنند.
A low-lying area that is saturated with water, typically characterized by specific flora and fauna.
- noun
noun
معنی(noun):
A type of wetland fed by ground water and runoff, containing peat below the waterline, characteristically alkaline.
example
معنی(example):
یک فن نوعی باتلاق است که اغلب غرقاب می‌شود.
مثال:
A fen is a type of wetland that is often flooded.
معنی(example):
گیاهان در فن در شرایط مرطوب شکوفا می‌شوند.
مثال:
The plants in the fen thrive in the moist conditions.
معنی فارسی کلمه fen
:
فن، نوعی ناحیه مرطوب که معمولاً آب در آن جمع می‌شود و گیاهان خاصی در آن رشد می‌کنند.
