معنی فارسی fever
A2 /ˈfivɚ/تب، حالت افزایش دما در بدن که معمولاً نشان‌دهنده عفونت یا بیماری است.
An abnormally high body temperature, often due to illness.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A higher than normal body temperature of a person (or, generally, a mammal), usually caused by disease.
مثال:
"I have a fever. I think I've the flu."
معنی(noun):
(usually in combination with one or more preceding words) Any of various diseases.
معنی(noun):
A state of excitement or anxiety.
معنی(noun):
A group of stingrays.
verb
معنی(verb):
To put into a fever; to affect with fever.
مثال:
a fevered lip
معنی(verb):
To become fevered.
example
معنی(example):
او تب داشت و تمام روز در رختخواب ماند.
مثال:
She had a fever and stayed in bed all day.
معنی(example):
Doctor تب من را با دماسنج اندازه‌گیری کرد.
مثال:
The doctor measured my fever with a thermometer.
معنی فارسی کلمه fever
:
تب، حالت افزایش دما در بدن که معمولاً نشان‌دهنده عفونت یا بیماری است.
