معنی فارسی fief
B2 /fiːf/زمین یا قلمرو که به عنوان پاداش به افراد خاصی داده می‌شود، معمولاً در نظام فئودالی.
An estate of land, especially one held on condition of feudal service.
- noun
noun
معنی(noun):
An estate held by a person on condition of providing military service to a superior.
معنی(noun):
Something over which one has rights or exercises control.
معنی(noun):
An area of dominion, especially in a corporate or governmental bureaucracy.
example
معنی(example):
او به عنوان پاداش وفاداری‌اش یک فئود دریافت کرد.
مثال:
He received a fief as a reward for his loyalty.
معنی(example):
آقا به شوالیه فئود را به عنوان بخشی از خدمت اعطا کرد.
مثال:
The lord granted a fief to the knight in exchange for service.
معنی فارسی کلمه fief
:
زمین یا قلمرو که به عنوان پاداش به افراد خاصی داده می‌شود، معمولاً در نظام فئودالی.
