معنی فارسی fisticuffs
B1 /ˈfɪs.tɪ.kʌfs/مبارزه یا دعوا با مشت.
A physical fight between two people, especially using fists.
- noun
noun
معنی(noun):
A fistfight.
معنی(noun):
A cuff or blow administered with the fist.
معنی(noun):
An impromptu fight with the fists, usually between only two people.
معنی(noun):
Bare-knuckled boxing, a form of boxing done without boxing gloves or similar padding.
example
معنی(example):
دو مرد بحث خود را با مشتزنی حل کردند.
مثال:
The two men settled their argument with fisticuffs.
معنی(example):
مشتزنی اغلب به عنوان آخرین راهحل در یک اختلاف نظر مشاهده میشود.
مثال:
Fisticuffs are often seen as a last resort in a disagreement.
معنی فارسی کلمه fisticuffs
:
مبارزه یا دعوا با مشت.
