معنی فارسی fluorescence
B2 /floʊ-/فلورسانس مراتب نوری است که به دنبال جذب نور ایجاد می‌شود و معمولاً در مواد شیمیایی خاص مشاهده می‌شود.
The emission of light by a substance that has absorbed light or other electromagnetic radiation.
- noun
noun
معنی(noun):
The emission of light (or other electromagnetic radiation) by a material when stimulated by the absorption of radiation or of a subatomic particle.
معنی(noun):
The light so emitted.
example
معنی(example):
فلورسانس وقتی رخ می‌دهد که یک ماده نور را جذب کند.
مثال:
Fluorescence occurs when a substance absorbs light.
معنی(example):
دانشمندان فلورسانس را برای درک خواص شیمیایی مطالعه می‌کنند.
مثال:
Scientists study fluorescence to understand chemical properties.
معنی فارسی کلمه fluorescence
:
فلورسانس مراتب نوری است که به دنبال جذب نور ایجاد می‌شود و معمولاً در مواد شیمیایی خاص مشاهده می‌شود.
