معنی فارسی forbade
B1 /fə(ɹ)ˈbeɪd/ممنوع کردن یا نهی کردن از انجام کاری به شکل گذشته.
The past tense of forbid; to have prohibited something.
- verb
verb
معنی(verb):
To disallow; to proscribe.
مثال:
Smoking in the restaurant is forbidden.
معنی(verb):
(ditransitive) To deny, exclude from, or warn off, by express command.
معنی(verb):
To oppose, hinder, or prevent, as if by an effectual command.
مثال:
An impassable river forbids the approach of the army.
معنی(verb):
To accurse; to blast.
معنی(verb):
To defy; to challenge.
مثال:
What part of "no" do you forbid to understand?
example
معنی(example):
او به او اجازه نداد تا شب‌ها دیر بیرون برود.
مثال:
She forbade him to go out late at night.
معنی(example):
معلم به دانش‌آموزان اجازه استفاده از تلفن‌هایشان در کلاس را نداد.
مثال:
The teacher forbade the students from using their phones in class.
معنی فارسی کلمه forbade
:
ممنوع کردن یا نهی کردن از انجام کاری به شکل گذشته.
