معنی فارسی forbear
B1 /fɔɹˈbɛɚ/جلوگیری یا خودداری از عمل یا رفتار.
To refrain from; to hold back.
- verb
verb
معنی(verb):
To keep away from; to avoid; to abstain from.
معنی(verb):
To refrain from proceeding; to pause; to delay.
معنی(verb):
To refuse; to decline; to withsay; to unheed.
معنی(verb):
To control oneself when provoked.
example
معنی(example):
او مجبور بود در جمعهای خانوادگی از بحث جلوگیری کند.
مثال:
He had to forbear from arguments during family gatherings.
معنی(example):
او تصمیم گرفت که جلوگیری کند تا صلح را حفظ کند.
مثال:
She chose to forbear in order to maintain peace.
معنی فارسی کلمه forbear
:
جلوگیری یا خودداری از عمل یا رفتار.
