معنی فارسی forbears
B1اجداد یا نیاکان، افرادی که قبل از نسل فعلی زندگی کرده‌اند.
Ancestors or forebears, the people from whom one is descended.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To keep away from; to avoid; to abstain from.
معنی(verb):
To refrain from proceeding; to pause; to delay.
معنی(verb):
To refuse; to decline; to withsay; to unheed.
معنی(verb):
To control oneself when provoked.
noun
معنی(noun):
An ancestor.
example
معنی(example):
آنها از فرزندانشان خواسته‌اند که شکر زیادی نخورند.
مثال:
They forbears their children from eating too much sugar.
معنی(example):
اجداد ما با چالش‌های زیادی برای ساخت این کشور روبرو شدند.
مثال:
Our forbears faced many challenges to build this country.
معنی فارسی کلمه forbears
:
اجداد یا نیاکان، افرادی که قبل از نسل فعلی زندگی کرده‌اند.
