معنی فارسی forebears
B2اجداد یا نیاکان؛ افرادی که قبل از ما زندگی کرده‌اند.
Ancestors; those from whom one is descended.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To keep away from; to avoid; to abstain from.
معنی(verb):
To refrain from proceeding; to pause; to delay.
معنی(verb):
To refuse; to decline; to withsay; to unheed.
معنی(verb):
To control oneself when provoked.
noun
معنی(noun):
An ancestor.
example
معنی(example):
اجداد ما سخت کار کردند تا جامعه‌ای را که در آن زندگی می‌کنیم، بنا کنند.
مثال:
Our forebears worked hard to build the community we live in.
معنی(example):
او با افتخار درخت خانواده‌اش را به اجدادش باز می‌گرداند.
مثال:
She proudly traces her family tree back to her forebears.
معنی فارسی کلمه forebears
:
اجداد یا نیاکان؛ افرادی که قبل از ما زندگی کرده‌اند.
