معنی فارسی foreclose
B2 /ˌfɔɹˈkloʊz/توقیف، روند قانونی که در آن بانک یا وام‌دهنده حق خود را بر روی ملک به‌دلیل عدم پرداخت وام به اجرا می‌گذارد.
To take possession of a property when the owner fails to keep up mortgage payments.
- verb
To repossess a mortgaged property whose owner has failed to make the necessary payments; used with on.
They have to move out of their house because the bank foreclosed on their mortgage.
To cut off (a mortgager) by a judgment of court from the power of redeeming the mortgaged premises.
To shut up or out; to prevent from doing something.
بانک پس از پرداخت نشدن، تصمیم به توقیف ملک گرفت.
The bank decided to foreclose on the property after missed payments.
صاحبان خانه می‌توانند با توقیف مواجه شوند اگر نتوانند وام خود را پرداخت کنند.
Homeowners can face foreclosure if they cannot pay their mortgage.
معنی فارسی کلمه foreclose
:
توقیف، روند قانونی که در آن بانک یا وام‌دهنده حق خود را بر روی ملک به‌دلیل عدم پرداخت وام به اجرا می‌گذارد.
