معنی فارسی fugue
C2 /ˈfjuːɡ/فوگ، یک فرم موسیقی که در آن موضوع اصلی به طور همزمان توسط چندین صدا تکرار می‌شود.
A contrapuntal musical form where a main theme is introduced and then developed by interweaving other voices.
- noun
- verb
A contrapuntal piece of music wherein a particular melody is played in a number of voices, each voice introduced in turn by playing the melody.
Anything in literature, poetry, film, painting, etc., that resembles a fugue in structure or in its elaborate complexity and formality.
A fugue state.
To improvise, in singing, by introducing vocal ornamentation to fill gaps etc.
آهنگساز یک فوگ زیبا برای پیانو نوشت.
The composer wrote a beautiful fugue for the piano.
او فوگ را به عنوان بخشی از درس تئوری موسیقی‌اش مطالعه کرد.
He studied fugue as part of his music theory class.
معنی فارسی کلمه fugue
:
فوگ، یک فرم موسیقی که در آن موضوع اصلی به طور همزمان توسط چندین صدا تکرار می‌شود.
