معنی فارسی garnishment
B2عمل قانونی که به موجب آن بخشی از دستمزد یا دارایی شخصی به دلیل بدهی به طلبکار اختصاص می‌یابد.
A legal process in which a portion of a debtor's earnings or assets is withheld to satisfy a debt.
- noun
noun
معنی(noun):
A judgment that a third party should pay money owing to a defendant directly to a plaintiff.
example
معنی(example):
دادگاه یک حکم گارنیشمنت برای جمع‌آوری بدهی صادر کرد.
مثال:
The court issued a garnishment order to collect the debt.
معنی(example):
گارنیشمنت می‌تواند ثبات مالی یک فرد را مختل کند.
مثال:
Garnishment can hinder a person's financial stability.
معنی فارسی کلمه garnishment
:
عمل قانونی که به موجب آن بخشی از دستمزد یا دارایی شخصی به دلیل بدهی به طلبکار اختصاص می‌یابد.
