معنی فارسی gibberish
B1 /ˈdʒɪb.ə.ɹɪʃ/زبان بی‌معنا، سخنانی که قابل فهم نیستند و معنایی ندارند.
Language that is meaningless or pretentious; nonsensical talk.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
Speech or writing that is unintelligible, incoherent or meaningless.
معنی(noun):
Needlessly obscure or overly technical language.
معنی(noun):
A language game, comparable to pig Latin, in which one inserts a nonsense syllable before the first vowel in each syllable of a word.
adjective
معنی(adjective):
Unintelligible, incoherent or meaningless
example
معنی(example):
کودک به زبان بی‌معنا حرف می‌زد که کسی متوجه نشد.
مثال:
The child was speaking in gibberish that nobody understood.
معنی(example):
وقتی او هیجان‌زده می‌شد، اغلب زبان بی‌معنا می‌گفت.
مثال:
When he got excited, he often spoke gibberish.
معنی فارسی کلمه gibberish
:
زبان بی‌معنا، سخنانی که قابل فهم نیستند و معنایی ندارند.
