معنی فارسی gidgee
B2 /ˈɡɪd͡ʒi/نوعی درخت بومی با چوبی سخت که معمولاً در مناطق خشک رشد می‌کند.
A type of tree native to Australia, known for its hard and durable wood.
- noun
noun
معنی(noun):
Any of various trees of the genus Acacia, especially Acacia cambagei.
معنی(noun):
A type of long spear made from this wood.
example
معنی(example):
درخت گیدجی به خاطر چوب سخت و بادوامش شناخته می‌شود.
مثال:
The gidgee tree is known for its hard, durable wood.
معنی(example):
کشاورزان به دلیل استحکام آن، معمولاً از گیدجی برای حصارکشی استفاده می‌کنند.
مثال:
Farmers often use gidgee for fencing due to its strength.
معنی فارسی کلمه gidgee
:
نوعی درخت بومی با چوبی سخت که معمولاً در مناطق خشک رشد می‌کند.
