معنی فارسی gladiator
B1 /ˈɡlædiˌeɪtɚ/گلادیاتور به فردی اطلاق می‌شود که در مسابقات مبارزه، معمولاً در دوره باستان، در میدان مبارزه با یکدیگر به مبارزه می‌پردازد.
A person trained to fight in arenas as public entertainment in ancient Rome.
- noun
- verb
(in ancient Rome) A person (professional or slave) who entertained the public by engaging in mortal combat with another, or with a wild animal.
(by extension) A disputant in a public controversy or debate.
A professional boxer.
To fight as entertainment for others.
To compete in a public contest.
To debate or argue.
To act aggressively toward others.
گلادیاتور با شجاعت در آرنا جنگید.
The gladiator fought bravely in the arena.
بسیاری از گلادیاتورها در روم باستان قهرمانان مشهور بودند.
Many gladiators were celebrated heroes in ancient Rome.
معنی فارسی کلمه gladiator
:
گلادیاتور به فردی اطلاق می‌شود که در مسابقات مبارزه، معمولاً در دوره باستان، در میدان مبارزه با یکدیگر به مبارزه می‌پردازد.
