معنی فارسی godhead

B2 /ˈɡɒd.hɛd/

خداوند، به معنای ذات یا ماهیت الهی، خاصیتی که به عنوان منبع وجود و قدرت در نظر گرفته می‌شود.

The essential nature of the divine or the supreme being.

مکالمه با هوش مصنوعی آموزش زبان با فیلم

noun

معنی(noun):

Divinity or godhood, divine essence or nature.

معنی(noun):

God.

معنی(noun):

Any deity or idol.

معنی(noun):

An admired or influential person or entity.

example

معنی(example):

در برخی از دین‌ها، مفهوم خداوند مرکزی است.

مثال:

In some religions, the concept of godhead is central.

معنی(example):

خدایان نشان دهنده ذات الهی هستند.

مثال:

The godhead represents the divine nature.

معنی فارسی کلمه godhead

خداوند، به معنای ذات یا ماهیت الهی، خاصیتی که به عنوان منبع وجود و قدرت در نظر گرفته می‌شود.