معنی فارسی grandee
C1 /ɡɹænˈdiː/بزرگمقام، فردی با مقام یا اعتبار اجتماعی بالا.
A person of high rank or importance, particularly in the context of politics or society.
- noun
noun
معنی(noun):
A high-ranking nobleman in Spain or Portugal.
معنی(noun):
(by extension) A person of high rank.
معنی(noun):
The title for a high ranking nobleman in Spain or Portugal.
example
معنی(example):
او در دایره سیاسی به عنوان یک بزرگمقام محسوب میشد.
مثال:
He was considered a grandee in the political circle.
معنی(example):
بزرگمقامهای اسپانیا نفوذ زیادی دارند.
مثال:
The grandees of Spain have significant influence.
معنی فارسی کلمه grandee
:
بزرگمقام، فردی با مقام یا اعتبار اجتماعی بالا.
