معنی فارسی handcuffing
B1عملی که در آن یک فرد با استفاده از دستبند دستگیر می‌شود.
The act of putting handcuffs on someone.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To apply handcuffs to
معنی(verb):
To restrain or restrict.
مثال:
Dang, I’m handcuffed by these regulations. I’d like to help but it’d be illegal.
noun
معنی(noun):
The act by which somebody is handcuffed.
example
معنی(example):
افسر در حال دستبند زدن به مظنون بود که او مقاومت کرد.
مثال:
The officer was handcuffing the suspect when he resisted.
معنی(example):
دستبند زدن یک روش استاندارد در دستگیری‌ها است.
مثال:
Handcuffing is a standard procedure in arrests.
معنی فارسی کلمه handcuffing
:
عملی که در آن یک فرد با استفاده از دستبند دستگیر می‌شود.
