معنی فارسی harpsichord
B2 /ˈhɑɹp.sɪˌkɔɹd/یک ساز قدیمی که با زدن روی رشتهها صدا تولید میکند.
A musical instrument played by pulling a quill across strings.
- noun
noun
معنی(noun):
A musical instrument with a keyboard that produces sound through a mechanical process. When the performer presses a key, a corresponding plectrum plucks a tuned string. Harpsichord originated in late medieval Europe and is one of the most important instruments used to perform Baroque music.
example
معنی(example):
چنگال صدای منحصر به فردی دارد.
مثال:
The harpsichord has a unique sound.
معنی(example):
میخواهم چنگال بزنم.
مثال:
I want to learn to play the harpsichord.
معنی فارسی کلمه harpsichord
:
یک ساز قدیمی که با زدن روی رشتهها صدا تولید میکند.
