معنی فارسی head-case
B1شخصی که رفتار غیرعادی یا مشکلی ذهنی دارد.
A term used to describe someone who behaves in a way that is considered insane or eccentric.
- noun
noun
معنی(noun):
A mentally unbalanced, unpredictable person, especially one who displays aggressive behavior.
example
معنی(example):
پس از رفتار عجیبش، آنها شروع به صدا زدن او به عنوان یک سر-مورد کردند.
مثال:
After his strange behavior, they started calling him a head-case.
معنی(example):
پزشک اشاره کرد که سر-مورد بودن می‌تواند به مشکلات سلامت روان مربوط باشد.
مثال:
The doctor mentioned that being a head-case can be related to mental health issues.
معنی فارسی کلمه head-case
:
شخصی که رفتار غیرعادی یا مشکلی ذهنی دارد.
