معنی فارسی hearth
B1 /hɑɹθ/سطحی در جلوی شومینه که در آن آتش روشن میشود.
The area in front of a fireplace.
- noun
noun
معنی(noun):
A brick, stone or cement floor to a fireplace or oven.
معنی(noun):
An open recess in a wall at the base of a chimney where a fire may be built.
معنی(noun):
The lowest part of a metallurgical furnace.
معنی(noun):
A brazier, chafing dish, or firebox.
معنی(noun):
Home or family life.
معنی(noun):
A household or group in some forms of the modern pagan faith Heathenry.
example
معنی(example):
بچهها کنار کانون نشسته بودند تا گرم شوند.
مثال:
The children sat by the hearth to keep warm.
معنی(example):
کانون قلب خانه است.
مثال:
The hearth is the heart of the home.
معنی فارسی کلمه hearth
:
سطحی در جلوی شومینه که در آن آتش روشن میشود.
