معنی فارسی herb
A2 /(h)ɝb/گیاهانی که در پخت و پز یا درمان استفاده می‌شوند.
A plant that is valued for flavoring, scent, or medicinal properties.
- noun
noun
معنی(noun):
Any green, leafy plant, or parts thereof, used to flavour or season food.
معنی(noun):
A plant whose roots, leaves or seeds, etc. are used in medicine.
مثال:
If any medicinal herbs used by witches were supposedly evil, then how come people from at least the past benefited from the healing properties of such herbs?
معنی(noun):
Marijuana.
معنی(noun):
A plant whose stem is not woody and does not persist beyond each growing season
معنی(noun):
Grass; herbage.
example
معنی(example):
من ریحان، یک گیاه معطر، به پاستای خود اضافه کردم.
مثال:
I added basil, an herb, to my pasta.
معنی(example):
گیاهان معطر برای بهبود طعم غذاها استفاده می‌شوند.
مثال:
Herbs are used to enhance the flavor of dishes.
معنی فارسی کلمه herb
:
گیاهانی که در پخت و پز یا درمان استفاده می‌شوند.
