معنی فارسی highest common factor
B1بزرگترین عددی که می‌تواند بدون باقی‌مانده بر هر دو عدد تقسیم شود.
The largest positive integer that divides two or more integers without leaving a remainder.
- noun
noun
معنی(noun):
The largest positive integer (respectively polynomial, element of a given ring) that is a divisor of each of a given set of integers (respectively polynomials, elements of a given ring).
مثال:
The greatest common divisor of 66, 30 and 18 is 6.
example
معنی(example):
بزرگترین عامل مشترک ۱۲ و ۱۸ عدد ۶ است.
مثال:
The highest common factor of 12 and 18 is 6.
معنی(example):
درک بزرگترین عامل مشترک می‌تواند در ساده‌سازی کسرها کمک کند.
مثال:
Understanding the highest common factor can help in reducing fractions.
معنی فارسی کلمه highest common factor
:
بزرگترین عددی که می‌تواند بدون باقی‌مانده بر هر دو عدد تقسیم شود.
