معنی فارسی historicity
C2 /ˌhɪstəˈɹɪsɪti/تاریخی بودن، به معنای واقعی بودن یا وقوع یک رویداد در تاریخ.
The quality of being historically authentic or true; validity in historical context.
- noun
noun
معنی(noun):
Historical quality or authenticity based on fact.
معنی(noun):
The characteristic of having appeared or developed in history, as opposed to being natural or universal.
مثال:
the historicity of ideas, practices, or institutions
example
معنی(example):
تاریخی بودن وقایع اغلب توسط تاریخ‌نگاران مورد بحث قرار می‌گیرد.
مثال:
The historicity of the events is often debated by historians.
معنی(example):
درک تاریخی بودن یک روایت، تجزیه و تحلیل آن را غنی‌تر می‌کند.
مثال:
Understanding the historicity of a narrative enriches its analysis.
معنی فارسی کلمه historicity
:
تاریخی بودن، به معنای واقعی بودن یا وقوع یک رویداد در تاریخ.
