معنی فارسی honk
B1 /hɑŋk/بوق زدن به معنای ایجاد صدا با استفاده از بوق یک وسیله نقلیه است.
To sound the horn of a vehicle.
- noun
- verb
- interjection
noun
معنی(noun):
The sound produced by a typical car horn.
معنی(noun):
The cry of a goose.
معنی(noun):
A bad smell.
verb
معنی(verb):
To use a car horn.
مثال:
They stood and observed how long it took for the other cars to honk.
معنی(verb):
To make a loud, harsh sound like a car horn.
معنی(verb):
To make the vocal sound of a goose.
معنی(verb):
To vomit: regurgitate the contents of one's stomach.
معنی(verb):
To have a bad smell.
معنی(verb):
To squeeze playfully, usually a breast or nose.
interjection
معنی(interjection):
Imitation of car horn, used, for example, to clear a path for oneself.
example
معنی(example):
راننده برای هشدار دادن به دیگران بوق زد.
مثال:
The driver honked the horn to alert others.
معنی(example):
او به عنوان یک سلام بوق زد.
مثال:
She honked as a greeting.
معنی فارسی کلمه honk
:
بوق زدن به معنای ایجاد صدا با استفاده از بوق یک وسیله نقلیه است.
