معنی فارسی hornbeam
B2 /ˈhɔɹnˌbim/درختی از خانواده بید که به خاطر مقاومت و سایهاش شناخته شده است.
A deciduous tree known for its hard wood and resilience.
- noun
noun
معنی(noun):
A tree of the genus Carpinus, having a smooth gray bark and a ridged trunk, the wood being white and very hard, common along the banks of streams in the United States.
معنی(noun):
A hop hornbeam (Ostrya virginiana).
معنی(noun):
The wood of these trees.
example
معنی(example):
درخت بوق به شدت مقاوم است.
مثال:
The hornbeam tree is very hardy.
معنی(example):
آنها یک درخت بوق در باغشان کاشتند.
مثال:
They planted a hornbeam in their garden.
معنی فارسی کلمه hornbeam
:
درختی از خانواده بید که به خاطر مقاومت و سایهاش شناخته شده است.
