معنی فارسی hound
B1 /haʊnd/سگی که معمولاً برای شکار استفاده میشود.
A type of dog used for hunting, known for its keen sense of smell.
- noun
noun
معنی(noun):
A dog, particularly a breed with a good sense of smell developed for hunting other animals.
معنی(noun):
Any canine animal.
معنی(noun):
(by extension) Someone who seeks something.
معنی(noun):
(by extension) A male who constantly seeks the company of desirable women.
معنی(noun):
A despicable person.
معنی(noun):
A houndfish.
example
معنی(example):
سگ هوند یک سگ شکاری عالی است.
مثال:
The hound is a great hunting dog.
معنی(example):
سگهای هوند حس بویایی قوی دارند.
مثال:
Hounds have a strong sense of smell.
معنی فارسی کلمه hound
:
سگی که معمولاً برای شکار استفاده میشود.
