معنی فارسی house arrest

B2

حبس خانگی، زمانی است که فرد اجازه ندارد از خانه خود خارج شود به دلیل دلایل قانونی.

A legal sanction that restricts a person's movements to their home.

noun
معنی(noun):

Confinement of a person to his or her residence, sometimes with a limited travel allowance, ordered by a judge or other authority as a more lenient alternative to imprisonment.

example
معنی(example):

او به مدت یک سال تحت حبس خانگی است.

مثال:

He is under house arrest for a year.

معنی(example):

حبس خانگی آزادی فرد را محدود می‌کند.

مثال:

House arrest limits a person's freedom.

معنی فارسی کلمه house arrest

: معنی house arrest به فارسی

حبس خانگی، زمانی است که فرد اجازه ندارد از خانه خود خارج شود به دلیل دلایل قانونی.