معنی فارسی huns
B2 /hʌnz/یک گروه قومی که در قرن پنجم میلادی به نام بیابان‌گردها در بخش‌های مختلف اروپا و آسیا زندگی می‌کردند.
A nomadic ethnic group known for their invasions of Europe in the 5th century.
- noun
noun
معنی(noun):
(used only to address someone) Honey, sweetheart, a term of endearment; a friendly term of address.
معنی(noun):
A grey partridge.
example
معنی(example):
هُن‌ها گروهی بیابان‌گرد در اروپا باستان بودند.
مثال:
The Huns were a nomadic group in ancient Europe.
معنی(example):
اتیلا هُن مشهورترین رهبر آنها بود.
مثال:
Attila the Hun was their most famous leader.
معنی فارسی کلمه huns
:
یک گروه قومی که در قرن پنجم میلادی به نام بیابان‌گردها در بخش‌های مختلف اروپا و آسیا زندگی می‌کردند.
