معنی فارسی hunters
A2 /ˈhʌntɚz/شکارچی، فردی که به شکار حیوانات می‌پردازد، معمولاً در جنگل یا مناطق طبیعی.
A person who hunts, especially for animals or game.
- noun
One who hunts game for sport or for food; a huntsman or huntswoman.
A dog used in hunting.
A horse used in hunting, especially a thoroughbred, bred and trained for hunting.
One who hunts or seeks after anything.
The hunter becomes the hunted.
A person who bottles up their aggression and eventually releases it explosively.
A kind of spider, the huntsman or hunting spider.
A pocket watch with a spring-hinged circular metal cover that closes over the dial and crystal, protecting them from dust and scratches.
شکارچیان وارد جنگل می‌شوند تا حیوانات را بگیرند.
Hunters go into the forest to catch animals.
شکارچیان با یک گوزن بزرگ بازگشتند.
The hunters returned with a large deer.
معنی فارسی کلمه hunters
:
شکارچی، فردی که به شکار حیوانات می‌پردازد، معمولاً در جنگل یا مناطق طبیعی.
