معنی فارسی idiosyncrasy
B2 /ˌɪdioʊˈsɪŋkɹəsi/خصوصیتی منحصر به فرد یا عادت خاص که به یک شخص نسبت داده می‌شود.
A characteristic, habit, or mannerism that is peculiar to an individual.
- noun
noun
معنی(noun):
A behavior or way of thinking that is characteristic of a person.
معنی(noun):
A language or behaviour that is particular to an individual or group.
معنی(noun):
A peculiar individual reaction to a generally innocuous substance or factor.
معنی(noun):
A peculiarity that serves to distinguish or identify.
مثال:
He mastered the idiosyncrasies of English spelling and speech.
example
معنی(example):
خصوصیت خاص او جمع‌آوری تمبر است.
مثال:
His idiosyncrasy is collecting stamps.
معنی(example):
او یک ویژگی خاص در نحوه سازماندهی کتاب‌هایش دارد.
مثال:
She has a peculiar idiosyncrasy about how she organizes her books.
معنی فارسی کلمه idiosyncrasy
:
خصوصیتی منحصر به فرد یا عادت خاص که به یک شخص نسبت داده می‌شود.
