معنی فارسی idiot
B1 /ˈɪd.i.(j)ɪt/کسی که رفتار احمقانهای دارد یا منطقی عمل نمیکند.
A foolish or stupid person.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A person of low general intelligence.
معنی(noun):
A person who makes stupid decisions; a fool.
معنی(noun):
A person of the lowest intellectual standing, a person who lacks the capacity to develop beyond the mental age of a normal four-year-old; a person with an IQ below 30.
adjective
معنی(adjective):
Idiotic, stupid
example
معنی(example):
او به خاطر اشتباه کردن، به من احمق گفت.
مثال:
He called me an idiot for making a mistake.
معنی(example):
احمق نباش؛ قبل از اقدام فکر کن.
مثال:
Don't be such an idiot; think before you act.
معنی فارسی کلمه idiot
:
کسی که رفتار احمقانهای دارد یا منطقی عمل نمیکند.
